Dy natyrat e njeriut

Artikull nga libri "Bisedat e Parisit" nga 'Abdu'l-Bahá

Te njeriu ka dy natyra; natyra e tij shpirtërore ose më e lartë dhe natyra e tij materiale ose më e ulët. Me njërën ai i avitet Perëndisë, me tjetrën jeton vetëm për botën. Te njerëzit ka shenja të të dyja këtyre natyrave. Në aspektin e tij material, ai shpreh të pavërtetën, egërsi e pdrejtësi; të gjitha këto janë pasojë e natyrës së tij më të ulët. Atributet e natyrës së tij Hyjnore dalin në pah në dashurinë, mëshirëm, dashamirësinë, të vërtetën e drejtësinë, duke qenë të gjitha pa përjashtim shprehje të natyrës së tij më të lartë. Çdo zakon i mirë, çdo veti fisnike i përket natyrës shpirtërore të njeriut, ndërsa të gjitha papërsosuritë e veprimet mëkatare janë pjellë e natyrës së tij materiale. Në qoftë se te një njeri mbizotëron natyra Hyjnore, kemi një shenjtor.

Njeriu ka aftësinë si për të bërë mirë dhe për të bërë keq; në qoftë se mbizotëron aftësia e tij për të bërë mirë dhe prirjet e tij për të bërë keq mposhten, atëherë njeriu në të vërtetë mund të quhet shenjtor. Por në qoftë se, në të kundërtën, ai hedh poshtë gjërat e Perëndisë dhe lejon që ta pushtojnë pasionet e liga, atëherë ai nuk është më i mirë se thjesht një shtazë.

Shenjtorë janë njerëzit që e kanë çliruar veten nga bota e materies dhe që e kanë kapërcyer mëkatin. Ata jetojnë në botë, por nuk janë të kësaj bote, mendimet e tyre janë vazhdimisht në botën e shpirtit. Jetët e tyre shpenzohen në shenjtëri dhe veprat e tyre tregojnë dashuri, drejtësi e përshpirtní. Ata janë të ndriçuar nga lart; ata janë të ndritur si llamba të shndritshme në vendet e errëta të tokës. Këta janë shenjtorët e Perëndisë. Apostujt, që ishin dishepujt e Jezu Krishtit, ishin krejt njëlloj si njerëzit e tjerë; ata, si shokët etyre, tërhiqeshin nga gjërat e kësaj bote dhe secili mendonte vetëm për përfitimin e vet. Ata pak merrnin vesh nga drejtësia dhe as gjendeshin midis tyre përsosuritë Hyjnore. Por kur ata shkuan pas Krishtit dhe besuan tek Ai, padituria e tyre ia lëshoi vendin gjykimit, egërsia u shndërrua në drejtësi, e rrema në të vërtetë, errësira në dritë. Ata kishin qenë tokësorë dhe u bënë shpirtërorë e hyjnorë. Ata kishin qenë fëmijë të errësirës dhe u bënë bij të Perëndisë, u bënë shenjtorë! Prandaj përpiquni të shkoni në gjurmët e tyre, duke lënë pas çdo gjë të kësaj bote dhe duke u përpjekur të arrini në Mbretërinë Shpirtërore.

---

A jeni të interesuar për veten ose fëmijët tuaj në ngjarje dhe aktivitete të tilla si klasat e fëmijëve, grupet më të rinjë dhe grupet studimore për të rritur që kanë për qëllim të ndihmojnë në ndërtimin e një botë më paqësore dhe shpirtërore?

Jeni të ftuar përzemërsisht të merrni pjesë. Klikoni këtu tani për të mësuar më shumë!

---

Fisnik Komoni është “Këshillues për ushqim dhe shëndet të përgjithshëm” i trajnuar dhe çertertifikuar nga Akademia e Mjekësisë Natyrore (AKN - Akademie der Naturheilkunde) në Zvicerr.