Një nga shtyllat e edukimit mendoj se është edhe edukimi njerëzor.

 

Në këtë faqe të edukimit njerëzor do të paraqes njohuritë, gabimet dhe përvojat e mia që kanë të bëjnë me karakterin, mënyrën e sjelljes së njerëzve dhe sa janë të rëndësishme ato në jetën tonë.

Në fund të kësaj faqe ju do të gjeni linkun i cili ju dërgon tek shkrimet e mia te blogut rreth edukimit njerëzor. Sidoqoftë, unë rekomandoj që të lexoni paraprakisht tekstin e mëposhtëm, pasi që shpjegohet se për çfarë bëhet fjalë në këtë faqe të edukimit njerëzor. 

 

Mënyra e sjelljes është një komponent jashtëzakonisht i rëndësishëm për suksesin personal, shoqëror dhe financiar.

​

Ekziston rregulli i artë i cituar i Budizmit, i cili thotë:

"Trajtoni të tjerët ashtu si dëshironi të trajtoheni ju vetë."

​

Apo citati nga shkrimet Bahá’í :

"Mos e barros një shpirt me gjëra që nuk dëshiron ti bartësh vetë dhe mos i dëshiro askujt atë që nuk ja dëshiron vetëvetes".

​

A jeni ndjerë ndonjëherë veçanërisht mirë në shoqëri të një personi të caktar dhe ju është dukur ai veçanërisht i këndshëm? A mund të jetë që ky person ju tregoi shumë rëndësi dhe respekt dhe nuk e vuri veten në plan të parë dhe e bëri veten të rëndësishëm?

A mund të jetë që ky person ju lejojë të mbaroni së foluri dhe interesohej për mendimin tuaj pa pasur nevojë të gozhdoni me forcë mendimin tuaj për ju? A mund të jetë që ky person të ka takuar me gëzim, dashamirësi dhe paanshmëri? A mund të ndodhë që ky person të mos japë opinionet dhe idetë tuaja me komente të panevojshme, por thjesht i mori me respekt? A mund të jetë që personi ju mori ashtu siç jeni pa pasur nevojë të bezdiset me ju?

​

Një kompani në Silicon Valley (Amerikë) ka zbuluar një metodë të këndshme për menaxherë e ri që duan të punësohen në këtë kompani. Kur ata arrijnë në aeroport pë të shkuar në intervistë, ata zakonisht marrin një taksi dhe më pas voziten në intervistën e tyre. Portieri i kompanis para se të lejoj futjen e tij në intervistë, shkurtimisht i kërkon taksistit të flasë me departamentin e burimeve njerëzore. Ata pyesin taksistin se si u trajtua nga punonjësi i ardhshëm potencial. Nëse menaxheri i ardhshëm do të ishte jo i sjellshëm dhe arrogant ndaj taksistit që dhe e shihte atë si “vartës”, atëher intervista menaxherin do të ishte shumë e shkurtër. Por, nëse ai e kishte trajtuar taksistin me shumë respekt dhe dinjitet, atëher menaxheri tashmë ka kaluar pengesën e parë.

Një gjë në dukje shumë e vogël, por mund të hap dyert e mëdha ose t'i mbyllë ato përgjithmonë.

Po pse e bëjnë ata këtë?

​

Karakteri

Një fjalë e urtë e vjetër thotë:

"Do ta njihni karakterin e vërtetë të njerëzve kur ata më nuk duket se kanë nevojë për ju ose kur ata janë shumë mbi ju."

​

Pyetje: Sa lloje të karakterit njerëzor ekzistojnë dhe cila është arsyeja për ndyshushmërin dhe larminë e njerëzve?

​

Ekzistojnë tre lloje të karaktereve njerëzore:

​

1. karakteri i lindur (ku ne nuk kemi asnjë ndikim)

2. karakteri i trashëguar dhe

3. karakteri i fituar (karakter i formuar nga edukimi)

​

Do të dëshiroja të përqendrohem këtu në llojin e tretë të karakterit, d.m.th karakterin e fituar (karakteri i formuar nga edukimi), sepse shumëllojshmëria e karaktereve që krijohet nga edukimi është shumë serioze, sepse edukimi ka një ndikim të madh. Edukimi mëson të paditurit dhe bën frikacakët trima. Mbarështimi drejton degën e mbjellë, frutat e tharta dhe të hidhura të maleve dhe pyjeve bëhen të ëmbla dhe të shijshme, dhe lulja me pesë petale bëhet njëqindfishuar. Popujt kultivohen përmes edukimit dhe madje edhe kafshët e egëra janë mësuar me jetën shtëpiake. Edukimi duhet parë si jashtëzakonisht i rëndësishëm, sepse pasi ashtu si sëmundjet në botën fizike janë shumë ngjitëse, edhe vetitë e mendjes dhe shpirtit janë jashtëzakonisht ngjitëse. Edukimi ka një ndikim gjithëpërfshirës dhe ndryshimet e shkaktuara nga edukimi janë shumë të mëdha.

​

Rrënja e keqbërjes dhe injoranca qëndron në mosdije, kështu që ne duhet t'i përmbahemi mjeteve të mësimeve dhe dijes. Karakteri i mirë duhet të mësohet që nga fëmijëria duke mbikëqyrur me kujdes, mbrojtur dhe edukuar fëmijët. Ky është kujdesi i vërtetë i prindërve dhe i edukatorëve. Nuk ka humnerë më të thellë sesa karakter i keq dhe i korruptuar.

​

Njeriu duhet të edukohet në një nivel kaq të lartë sa që ai do të preferonte të kishte prerë fytin sesa të thoshte një gënjeshtër, se do të ishte më e lehtë për të që të goditej me shpatë ose të shpohej me shtizë sesa të shprehte shpifje ose të harronte veten në zemërim.

​

Nga kjo rrjedh se për  formimin e karakterit duhet të kujdeset që nga fëmijëria. Shkolla për fëmijë duhet të jetë një vend me një disiplinë dhe rregull ekstrem, ku duhet të mësohet shumë dhe karakteri duhet të përmirësohet dhe rafinohet, në mënyrë që themeli dhe struktura e shenjtërisë të mund të vihet në thelbin më të brendshëm të fëmijës në vitet e hershme të tij.

​

Mësimi, përmirësimi dhe rafinimi i karakterit, inkurajimi dhe nxitja i fëmijës kanë një rëndësi të veçantë. Këto janë parime thelbësore. Kështu që fëmijët e shkolluar do të dalin nga këto shkolla shpirtërore, të pajisura me të gjitha virtytet më të mira të njerëzimit dhe do të dërgojnë dritën e tyre në të gjithë botën.

​

Është jashtëzakonisht e vështirë të mësosh dikë dhe të përmirësosh karakterin e tyre pasi të tejkalohet puberteti. Pastaj, siç ka treguar përvoja, gjithçka nuk ka dobi, edhe nëse bëhet çdo përpjekje për të ndryshuar disa tendenca zhvillimi. Ai atëherë mund të jetë në gjendje të bëjë përparime për një kohë të shkurtur, por le të kalojnë disa ditë dhe ai do ta harrojë atë dhe do të kthehet përsëri në mënyrat dhe zakonet e tij të vjetra. Kjo është arsyeja pse, në fëmijërinë e hershme, duhet të ketë një themel të fortë. Nëse një degë është akoma e gjelbër dhe fleksibël, ajo lehtë mund të përkulet drejt.

​

Nëse nuk do të kishte edukator, të gjithë njerëzit do të mbeten të egër, dhe nëse nuk do të kishte mësues, fëmijët do të ishin krijesa të paarsimuara. Për këtë arsye, edukimi dhe trajnimi janë të detyrueshëm dhe jo vullnetarë. Kjo do të thotë që ne të gjithë jemi të detyruar të bëjmë çdo përpjekje për të edukuar fëmijët, t'i edukojmë ata në gjirin e dijes dhe t'i edukojmë ata në zemër të shkencave dhe arteve. Nëse e lëmë pas dore këtë detyrë, ne do të jemi të gjithë (prindër, edukator, mësues, profesor etj) përgjegjës për të.

​

Për të shkuar tek postimet e Blogut rreth edukimit njerëzor kliko në linkun e mëposhtëm.